Kral Arthur, tüm zamanların en yaygın efsanelerinden biridir . Bilim adamlarının “Arthur mitolojik kavramı” dedikleri şey, birkaç yüzyıl boyunca ve birkaç kültürde gelişti.
Bugün birçoğumuz Arthur efsanesine dair ilk tadımızı Guy Ritchie’nin Kral Arthur: Kılıç Efsanesi (2017) gibi filmlerden veya BBC’nin Merlin (2008-2012) gibi TV şovlarından alsa da, hikayenin temel unsurları büyük ölçüde ortaçağ kaldığını biliyoruz.
Arthur’un adı ilk olarak dokuzuncu yüzyıl Galli tarihçi Nennius’un çalışmasında görülür. Bununla birlikte, bugün bildiğimiz efsane – parlak zırhlı şövalyeler, zor durumdaki hanımlar, Yuvarlak Masa, Kutsal Kase vb. – 12. yüzyıldan itibaren dörtnala görüntüye giriyor. Bu, şimdi ” Romantik Gelenek ” olarak bilinen şeyin başlangıcını müjdeliyor .
Muhtemelen bugün Arthur hikayesinin bir versiyonunu okuduysanız, büyük olasılıkla bu saydığımız Romantiklerden biri olabilir – büyük olasılıkla Thomas Malory’nin 15. yüzyıldan kalma Morte D’Arthur’u veya TH White’ın The White Bir Zamanlar ve Gelecek Kralı. Gelenek aynı zamanda Victorialılar arasında da çok popülerdi.
Yeniden çalışma ve yeniden tasavvur
Örneğin, 17. yüzyılın sonlarında Arthur, 1688’deki Görkemli Devrim’in ardından, yeni Protestan rejimine ve onların siyasi müttefiklerine destek sağlamanın bir yolu olarak askere alındı. Hekim-şair Richard Blackmore iki uzun epik şiir yazdı, Prens Arthur (1695) ve Kral Arthur (1697). Yeni Kral III.William’ı Arthur’la karşılaştırdı.
Bu kesinlikle Arthur’un İngiliz tahtıyla ilk ilişkisi değildi. Hem Tudors hem de Stuarts, efsanevi kralı kendi siyasi amaçlarına uyacak şekilde benimsedi ve VII. Henry, Winchester Yuvarlak Masa’yı merkezinde bir Tudor Rose ile yeniden boyayacak kadar ileri gitti. Boya işi muhtemelen Kutsal Roma İmparatoru V. Charles’ın 1522’de yaptığı bir devlet ziyareti onuruna yapılmıştı ve sırf Charles’ın mesajı aldığından emin olmak için Henry de Arthur’un yerinde otururken kendisini masanın üzerine resmetti.
Arthur’un kendisini askere alınmış bulacağı son sefer de değildi. Arthur hikayesinin unsurları ki en önemlisi – Merlin figürüdür- 18. yüzyılın başlarında, Hanoveryan hükümdarlar ve onların destekçileri tarafından, doğası gereği bir “İngiliz” kimliğine yönelik kendi iddialarını desteklemek için kullanıldı.
Kendi kamu imajının akıllı ve bilgili bir küratörü olan Kraliçe Caroline, eski kahramanlar aracılığıyla 18. yüzyılda ulusal tarihinin yeniden keşfedilmesinden yararlandı. Mimar William Kent ile birlikte Merlin Mağarası’nı geliştirdi.
Bu örneklerin gösterdiği gibi, Arthur mitosuyla ilgili kesin olarak söyleyebileceğimiz tek şey, sadakatin – herhangi bir efsanede olduğu gibi – imkansız bir kavram olduğudur.
Kral Arthur’a dair
Britanya’nın en ünlü mitolojik karakterlerinden biri olan ve efsanelerde 5-6. Yüzyılda Britanya adasında yaşadığı, yuvarlak masa şövalyelerin yönettiği, Excalibur isimli büyülü kılıcı kullandığı ve ihanet sonucu öldürülünce de Avalon adı verilen bölgeye gömüldüğü anlatılan Kral Arthur’un gerçek bir tarihi karakter olduğu iddia ediliyor.
İspanya’daki Navarre Üniversitesi için çalışan Kelt kültürü uzmanı ve filolog Dr Andrew Breeze, 9. Yüzyılla Galli Nennius’un kaleme aldığı “Britanyalılar’ın tarihi” isimli latince eseri inceledikten sonra efsanevi Kral Arthur’un gerçek bir tarihi kişilik olduğu sonucuna vardığını açıkladı.
Araştırmacı günümüzde “Kral Arthur” adıyla tanınan kişin aslında bir monark değil general olduğunu, 5-5. yüzyıllarda Northumberland ve Güney İskoçya bölgelerinde bir çok savaşta önemli rol oynadığını ve yaşamını Strathclyde’de sürdürdüğünü iddia etti.
Kral Arthur gerçek
Breeze söz konusu kitapta Arthur’un savaştığı 9 farklı bölgenin listelendiğini ve uzun araştırmalar sonucunda bu 9 yeri de isimlendirmeyi başardığını söyledi.
Konuyla ilgili Independent gazetesine konuşan Breeze “Elde ettiğimiz sonuçlar devrim yaratacak nitelikte. Arthur artık efsane değil tarihin bir parçası. Özellikle de İskoçya tarihinin bir parçası” dedi.
İngiliz akademisyen “ O Güney İskoçya’da yaşayan bir Britanyalıydı ve bütün savaşlarını da bu dar bölgede yapmıştı. Ancka o İngilizler’le savaşmıyor, Edinburgh ve Carlisle çevresindeki diğer Britanyalı halklarla savaşıyordu. Ve elbette o bir kral değildi. O cesur bir generaldi ve kısa sürede efsaneye dönüşmüştü” dedi.
Bir çok akademisyen Breeze’in bulgularının hatalı olduğunu ve Kral Arthur “efsanesinin” Breeze’in kaynaklarının dayandığı 9. Yüzyılda bile Britanya kültürünün bir parçası olduğunu söylese de Breeze bu eleştirilerin kendisini yıldırmadığını belirtti ve “Yeni fikirler her zaman tepkiyle karşılanır” dedi.
Breeze’in araştırması 2015 yılında Leeds Üniversitesi’nin çıkarttığı Northern History isimli akademik dergide yayınlandı.
